تهیه ژنو حسگر با استفاده از آنزیم تیروزیناز به عنوان نشانگر الکترو فعال بوسیله الکترود خمیرکربن اصلاح شده با نانوذرات طلا

توالی کوتاه ژن p53 بعنوان کاوشگر جهت ساخت زیست حسگر الکتروشیمیایی استفاده شد. در ابتدا، رفتار الکتروشیمیایی آنزیم تیروزیناز (tyr) در سطح الکترودهای خمیر کربن برهنه (cpe) و اصلاح شده با نانو ذرات طلا(ngcpe) به روش ولتامتری چرخه ای بررسی شد. از طیف سنجی فرابنفش- مرئی و روش ولتامتری چرخه ای برای بررسی بر هم کنش میان تیروزیناز و dna استفاده شد. برای بررسی بیشتر، ولتاموگرام چرخه ای تیروزیناز در غیاب و حضور توالی هایی از تک بازهای dna ثبت شد. نتایج حاصله نشان دادند که پیوند هیدروژنی و بر هم کنش الکتروستاتیک از انواع غالب بر هم کنش میان تیروزیناز و dna هستند. روش ولتامتری پالس تفاضلی (dpv) به منظور بررسی رفتار الکتروشیمیایی الکترود کار قبل و بعد از تثبیت کاوشگر و فرآیند دورگه سازی انتخاب شد. از علامت اکسایشی تیروزیناز تجمع یافته در سطح ngcpe جهت محاسبه حد تشخیص روش استفاده گردید که دارای دو محدوده خطی، یکی از 0/1 تا pm 10 و دیگری از 10 تا pm 100 می باشد. حد تشخیص کاوشگر در اولین محدوده خطی، برابر با pm 33/0 محاسبه شد. الکترود خمیر کربن اصلاح شده با موز نیز جهت بررسی بر هم کنش dna با تیروزیناز موز تهیه و مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین از کتامین بعنوان نشانگر الکتروفعال با استفاده از cpe استفاده شد. با استفاده از طیف سنجی فرابنفش-مرئی و روش dpv، بر هم کنش میان dna و کتامین نیز بررسی شد. بر اساس نتایج بدست آمده، بر هم کنش کتامین با dnaی تک رشته از نوع الکتروستاتیک و با dnaی دو رشته از نوع شیاری است. کتامین به بازهای گوانین نسبت به دیگر بازهای موجود در ساختار dna تمایل خاصی دارد. اختلاف میان جریان دماغه اکسایشی ایجاد شده در سطح cpe اصلاح شده با dnaی کاوشگر در حضور و غیاب کتامین ?i))، با افزایش غلظت کتامین افزایش یافته و بدین ترتیب زیست حسگر حساس به کتامین طراحی و تهیه شد. مقدار کتامین در سرم خون با استفاده از زیست حسگر طراحی شده به روش ولتامتری اندازه گیری گردید که دارای دو محدوده خطی، یکی از 0/1 تا nm 10 و دیگری از 10 تا nm 600 می باشد. حد تشخیص کتامین در اولین محدوده خطی، برابر با nm 98/1 به روش dpv محاسبه شد.